Tuesday, June 9, 2009

Saya, dahulu dan sekarang.


Bukan mudah rupanya memikul amanah yg diberi.Bila berada di tahap ini, baru tahu amanah ini bukan sekadar memastikan kerja siap pada waktunya, tapi lebih dari itu..Diri ini masih terlalu mentah, sgt mentah apatah lagi pengalaman masih cetek bagai air tasik yg hampir kering..sangat cetek agaknya.Saya bukanlah seorang yang berpengalaman dlm hal ehwal pengurusan, apatah lagi dalam kepimpinan..Saya akui diri ini sgt2 bnyk kelemahan, dgn atur cara majlis yg kdg2 berterabur,suara yg tnggelam tmbul di tgh2 org ramai, dan penggunaan bahasa yg kdg2 bercampur baur; ini semua membimbangkankan sy..sy xpandai men'control' keadaan, mungkin krn suara sy yg sy rasa semakin hari semakin perlahan.=|..adik sy sndiri pernah marahkan sy, katanya suara sy sgt perlahan ktika mmbeli sayur di pasar, dan kakak sy selalu kata sy cakap dgn spek shj..Oh, apa dah jadi, sy xmahu kehilangan suara sdiri..!

Masih sy ingat,waktu di sekolah menengah dahulu, sy hanyalah seorg insan yang suka membawa diri..kawan rapat saya hanyalah beberapa org, selebihnya mungkin sy kenal tapi x ingat nama..sy rasa sy boleh dikategorikan di kalangan org2 yg pendiam,(mungkin?) dan utk memegang jawatan dalam mn2 persatuan itu jauh sekali..Namun dlm senyap2 begitu, ada jgk peluang utk sy menimba sedikit ilmu apabila sy berjinak2 dgn beberapa society, w/pn hanyalah sbg org bawahan yg hanya menurut perintah big boss..inilah antara pengalamn awl sy berjinak2 dgn hal ehwal pengurusan persatuan.sy lebih senang begitu, sy tahu apa yg perlu sy buat, krja sy sudah ditentukan dan selebihnya hanyalah menunaikan amanah yg diberi..sy lebih fokus..sgt berbeza dgn sekarang, sy perlu lebih memerah otak,fikir itu fikir ini, sy jugalah yg perlu memastikan krja berjalan sperti yg dirancang dn yg penting, sy yg perlu bercakap di dpn org.oh sy rasa sgt lemah.

Kadang2 sy tertanya sendiri, sayakah ini? pernah masa sekolah rendah dulu ada seorang guru lelaki cina memberitahu ayah sy kebimbangannya kerana sy terlalu pendiam..begitu sekali?sy xprnah merancang utk mnjadi pendiam, tapi mgkn krn kurang keyakinan diri maka sy trmasuk dlm kategori itu..hakikatnya sy sgt suka mmbuat krja persatuan, sy suka mnjalankan amanah yg diberi sbaik mungkin,  sy puas kalau melihat hasil yg sy inginkan itu di depan mata..dan sy nekad, bila menjejakkan kaki ke menara gading, sy akan mengubah diri sy. Anjakan paradima kata org. Saya selalu fikir, sy suka buat kerja2 begini tapi tergendala krn sikap sy sdiri..sy x mahu ketinggalan lagi..sy bangun perlahan2, sy cuba mengubah diri ini..dari seorg yg pendiam kini sy sdh blh bercakap dgn org yg sy tdk knal, sy mula rapat dgn lecturer2, dgn kakak2 dan adik2..Juga dgn saudara mara yg dahulunya sy hanya pndang dari jauh (lelaki terutamanya, w/pun ayah saudara sendiri), kini sy mnjadi lebih periang namun kdg2 masih tersipu malu..sy senang dgn perubahan ini..dan yg paling terharu, melalui kakak sy, sy tahu ayah sy juga gembira melihat perubahan ini..abah kata, "jie dah x mcm dulu, jie dah lain skrg"..masakan tidak, dulu utk order makanan di KFC pn (skrg boikot) adik yg mnjadi mangsa. Sekarang kalau singgah di mana2 kedai, sayalah yg excited ke sana kemari..inilah sy, dahulu dan sekarang.

Namun skrg sy berdepan dgn masalah lagi.sy x meminta diberi amanah ini,sy jadi takut krn pengalamn sy sgt cetek, kemahiran komunikasi sy masih kurang dan hakikatnya sy masih x tahu cara terbaik utk meng'handle' situasi..lain org lain ragamnya, ini satu cabaran buat sy..sedih, sakit hati, kecewa, itu adalh satu proses mematangkan diri..Bukan mudah bagi sy mnghadapi semua ini namun inilah kehidupan..saya perlu positif, amanah yg diberi mgkin satu ujian buat sy..hakikatnya, sy cumalah seorg insan kerdil yang masih belajar, dan akan terus belajar.Teringat kata2 Kak Has,"Buatlah sebanyak mungkin kesalahan waktu proses pembelajaran, krn waktu ini tiada org akan marahkan kita krn kita masih belajar. Pengalaman inilah yg akan mnjadi bekalan utk ms hadapn (bidang kerjaya), di mana semua org akn memandang tinggi pada kita dan sedikit kesalahan mungkin akan memberi kesan yg besar"..Mungkin ini satu proses pembelajarn yg mncabar bagi sy, sy berdoa agar diberi kekuatan, dikurniakan petunjuk dan hidayah dariNya serta dimudahkn segala urusan yg bakal mendatang..doakan sy!

No comments: